11 Mayıs 2011 Çarşamba

eğer dinlersen


özledim çok
hemde çok
arada sırada
karşıma çıkıyor
değil
her an karşımda
ayna da dahi kendi yüzünü görememek gibi
gelip geçen herkesi hatırlamak gibi
herkesin eksisini görürken onunkini görmek için
ekstra kasmak gerekmesi gibi.
çok özledim
uyuşturdum kendimi
alkolle uyuşturucu ile değil
bizzat yorularak
düşünmeye zaman bırakmazcasına çalışarak koşarak
an geldi o an da da madem evdeyim
yazayım dediğim an oldu
çok özlüyorum
gurur değil
inat değil
sadece kendimi biliyorum
hep bildiğim kendime bu sefer söz geçirmek için çok fazla uğraşıyorum
ama dediğimden de geri dönmüyorum.
sol elim uyuşuyor
yumruk yapıp açıyorum
gözlerim kararıyor
daha derin bir nefes alıyorum
an geliyor çat nefesim kesiliyor
ağzımı açıyorum.
kocaman bir yudum nefes alıyorum.
sırtımı dikleştirip yoluma gidiyorum.

bugün bari de hava güzel
gündüz güneşli ve sıcak gece ay gökyüzünde yıldızlar ve tatlı bir sıcak esinti
sinekler başladı ama benim evime kadar çıkamıyorlar.
ben beyaz leblebi yiyorum
son paketim
çok da dert etmiyorum.

Hiç yorum yok: