ince yollarımdan geçiyor
bir bitmez kafile gibi
dilsiz bir ölüm düşüncesi
sessiz
ilerliyor
bir sağırlık özlemi
duymasam hiç o susmayan beni
dedirtiyor
gözü kör bir kutsiyet
içinde yanmayı öğrendiğim bir yangın
iyi tanıyorum onu
kendimden bile
su dökmek istiyorum bazen
parlıyor
yüzüm yağlı
donmuş ifade
zil takmış oynuyor
irade
bitmiyor
gitmiyor hiç bir yere
insan eli sürüyorum
izi kalmıyor
mevsimim geldi diyorum
dinlemiyor
ben geçtim
"o" geçmiyor
nanonim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder