2 Nisan 2012 Pazartesi

sis,gece ve bizim çocuklar

hayat durdu.
ben artık yaşamıyorum.
zaman akmıyor.
sebebi yok.
öyle süslü hikayeler
büyük prodüksiyonlar
yok.
varsa da ben hatırlamıyorum.
çok eskiden belki.
ama hayat durdu
akmıyor
sıkıcı
donuk
hep aynı sis.
herkes hava ne güzel dışarı çıkalım diyor.
ben sadece sis pus görüyorum camdan baktığımda.
genede gidiyorum bazen.
çıkıyorum dışarı
hava nemli.
burnumu yakan bir tadı var
sevimsiz.
çürük.
bozuk.
gülüyor herkes.
çok keyifliler
bende gülüyorum bozuntuya vermemek için
boğazım da yanıyor bu sefer.
sonra geri geliyorum.
gözlerim hala perdeli
sanki sudayım
ama yüzmeyi unutmuşum.
hareket ederken çevremdeki hava kulak memesi kıvamında
hissedebiliyorum.
hayat durdu.
gittiğimiz bir yer yok artık.
planlar yok.
içine saklandığım bütün şarkılar dinlendi
yerim hepsinde tek tek tespit edildi.
bütün kitaplar okundu hangi karakter olduğum afişe oldu.
son yıllarda
beklediğim tüm o günler
şu güne kadar
şu gün için
hepsinin anlamı soldu.
büyüyorum dedim
yeni günler gelir.
gelmedi.
gün yok
amaç yok
hayat
akmıyor
plan yok.
hayat artık.
zamanın akışından ibaret.
başarım
başkalarının diline pelesenk olmuş
onlardan onlar memnunlar.
benim için bir anlamı yok.
durduk.
ama bir şekilde yürüyorum.
yol.
sisli.

Hiç yorum yok: