ve sonra akan suyu izledim
açık renk değildi
içinde irili ufaklı taşlar topraklar vardı
pis de değildi ama
suydu işte
gene bir şeylerden kaçıyordu
gerçeklerden kendinden
kendi kirliliğini savunuyordu o da
o da savunursa kimse onu yüzüne vurmaz sanıyordu
ama ben suya bakmıyordum ki
döküldüğü ağza bakıyordum
burna
gözlere
inanmıyordum onun suyu savunuşuna
yerişine
hiç bir şeyine
iki damla düştü benden de
berrak
tuzlu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder