kimsin sen diye seslendi
cevap yok
sesi ince çıkmıştı biraz yadırgadı
öksürdü biraz boğazını temizler gibi
tekrar bağırdı
"kimsin sen?"
aklına cem yılmaz tiplemesi geldi
gülmesi gerekirdi bu durumda
yapamadı.
kapkara boşluk gibi gözüken koridora baktı
ses kesilmişti.
duyduğu seslerin belki sadece 100 de 1 ini çevresiyle
paylaşırdı
ama problemde değildi nasıl olsa evde yalnızdı.
neden yalnız gibi hissetmiyorum o zaman diye düşündü
gözlerini kıstı
çok karanlıktı
ama o karanlıktan korkmazdı
ilkokulun sonu gelmeden yenmişti bu korkusunu
ne karanlıktan ne ıssız ara sokaklardan
ne tekinsiz görünüşlü insanlardan..
ee
neydi bu şimdi
"duyuyor musun beni?"
gene cevap yok
holün ışığına uzanmaya karar verdi
herhalde gitmişti.
düğmeye uzanan parmaklarının titrediğini farkettiği an bileğinden yakaladı
kendine çekti.
buz gibiydi.
o kadar soğuktuki değdiği yeri soğuktan yanıyordu.
bağırdı.
sesi çıkmadı
nefes alamadı
gözleri karardı.
koridor son bir kez döndü.
düştü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder